Hardlopers en droomlopers

Als ik ga hardlopen, houd ik geen afstand of snelheid bij. Het enige wat ik doe is achteraf tevreden naar mijn stappenteller kijken - maar eigenlijk maakt het niet veel uit welk getal daar staat.

Mijn hardlopen verzandt vaak in wandeling en verwondering. Laatst heb ik lang stilgestaan op deze plek. Er was zoveel te zien en te horen. Een witte reiger vloog statig voorbij met zijn krachtige kalme vleugelslag. Een groep eenden vloog tegelijk op uit het water met ruisend gespetter en gesnater. Meerkoeten waren aan het 'koeterwalen' naar elkaar.

Eerst wilde ik foto's maken van al het moois, maar ik gaf het al snel op. Zonder zo'n 'teletoeter' camera krijg ik het er toch niet goed op. Ik wilde gewoon kijken en genieten. Dan ren ik weer een poosje en vervolgens vertraag ik omdat de schoonheid van uitgebloeide bloemen in het ochtendlicht me opvalt. Zo mooi! 

Ik ga wel hardlopen, maar ik ben geen hardloper. Ik ben een droomloper. Als je niet af en toe vertraagt, mis je zoveel moois. 
En dat laatste stuk naar huis, gaat toch nog even de vaart erin, om lekker zwetend en buiten adem thuis te komen. Dat dan weer wel. Want dat geeft óók voldoening.

Ook op andere gebieden ben ik een droomloper. Ik ga vol goede moed voortvarend aan het werk, maar word afgeleid, heb een spontaan idee, doe tussendoor wat anders, staar voor me uit, ben nieuwsgierig naar iets. Om vervolgens (oei, is het alweer zo laat?) toch nog even stevig door te werken om een klus af te maken.

Ik heb leren omarmen dat dat is hoe ik ben. Ja, een beetje meer structuur aanleren kan geen kwaad... Maar hoe fijn is het als je niet alleen geniet van de behaalde finish, maar ook van het moois wat je ongepland tegenkomt. Ik zal ws nooit een marathon lopen, want ik ben een droomloper. Ik ben liever 'Onbekommerd Onderweg'. En dat is helemaal prima. 

Hardloper, schemaloper, sociale loper... iedere voorkeur heeft zijn eigen kwaliteiten

Als jij vooral een hardloper bent, is dat trouwens óók 'helemaal prima'. Als je houdt van resultaat en het fijn vindt om je voortgang te meten, en als je graag jezelf uitdaagt en de grenzen van je kunnen opzoekt, is daar helemaal niets mis mee. Droomlopers winnen geen marathons... 

Misschien ben jij een 'schemaloper' en houd je van een gestructureerde aanpak, dat is ook een mooie kwaliteit. Wij droomlopers profiteren daarvan... want zonder structuur en overzicht leven, biedt je zeker mooie genietmomenten, maar soms ook chaos en dubbele afspraken. 

En dan heb je nog de sociale loper, de gezelligheidshardloper. Die gaan het liefst met een maatje of met een groep op weg en kletsen heel wat af... dat is die collega die vaak zorgt voor wat leven in de brouwerij en verrassend veel weet over andere collega's, wat jij nooit zou bedenken om te vragen omdat je meer taakgericht bezig bent... sociale lopers zijn onmisbaar in een team!

De vraag is: kun je kiezen? Of krijg je stress als je het anders dan anders moet doen?

• Kun jij als sociale loper ook af en toe alleen zijn? Kom je dan tot rust of vliegt de stilte je aan?
• Kun jij als schemaloper je planning ook loslaten? Of raak je gefrustreerd en uit je humeur als er iets onverwachts tussen komt?
• Kun jij als prestatieloper ermee omgaan als je een minder sterk resultaat hebt behaald dan je doel was? Heb je dan nog oog voor wat wél goed ging of mooi was, of is er een algeheel gevoel van falen en balen? 
• En als je een droomloper bent, kun jij er ook voor kiezen om gedisciplineerd een taak af te werken als dat nodig is? Of heb je hier veel moeite mee en stel je minder leuke klussen altijd uit?  
• En wat voor loper je ook bent: is er een balans tussen rusten en werken? En heb je daar zelf de regie in?

We hebben allemaal zo onze voorkeuren in manier van leven en werken. En daar is niets mis mee. In een team en in relaties vullen die verschillende kwaliteiten elkaar mooi aan. Maar je loopt vast als je geen keuzevrijheid ervaart. Als je structuur, je doelen en je lijstjes iets dwangmatigs krijgen en je niet kunt ontspannen als je niet alles hebt afgevinkt. Of als je behoefte aan vrijheid, spontaniteit en creativiteit zó sterk is dat je je niet aan afspraken houdt, je werk nooit afkomt en je leefomgeving een chaos wordt. Als je niet alleen kunt zijn en er áltijd geluid aan moet van muziek, podcast of tv. 

Van onbewuste angst naar vrijheid om te kiezen

Als schakelen naar een andere modus dan je voorkeursgedrag je stress en spanning geeft, ligt hier vaak een onbewuste overtuiging vanuit een oude angst onder. Ooit heb je dit gedrag gekozen om te 'overleven', en dat patroon heeft zich in je vastgezet. Als je je dit bewust wordt, kun je herkennen dat de angst, en het bijbehorende patroon niet meer nodig is, en ontstaat er mentale bewegingsvrijheid. Je houdt je voorkeurs 'loopstijl', maar je zit er niet meer in vast. En dat is enorm bevrijdend.  

Hoe dan? Ik praat er graag eens met je over door - tijdens een wandeling in 'droomloperstijl'. ;)